In Meldertbos zijn de jongste bomen ook de dikste bomen (canada’s). Ze werden eind de jaren ’50 aangeplant in het oude park. Nu zijn het de reuzen van het bos, maar eigenlijk zijn ze dus het jongste bos. De dunnere bomen zijn delen van het bos wat in feite het oudste is. Deze waren eind de jaren ’70, begin de jaren ’80 onderwerp van een strijd om het bos te beschermen. Er was toen namelijk een kaalkap bezig van alle oude bosbestanden in het bos.

Dit luidde de bescherming en de oprichting van het natuurgebied in. Op de toenmalige kapvlakte ontwikkelde zich een stakenfase (pionierbomen zoals haren op een hond), die nu langzaam plaats maakt voor een volgende fase van het bos. Hierdoor is er in verhouding met andere bossen veel doodhout aanwezig… en laat dit nu net het begin zijn van iets nieuws: paddenstoelen.

Verspreid doorheen het bos, liggen daarnaast ook nog de restanten van het oude park van Meldert. Het kasteelpark werd aangelegd in 1845. De bomen van het park zijn ondertussen veteranenbomen vol met knotszwammen, beukenkoreltjes, essenkoolzwammen, … enz.  De rijkdom en de diversiteit van de paddenstoelen wordt al jaren opgevolgd en bijgehouden door een enthousiaste groep van natuurbeheerders.

In het bos kan je de klimaatverandering op dit moment ook voelen met temperaturen boven de 20° in de week van het bos. Dit hebben we nog niet meegemaakt en betekent dat, zelfs in oktober, de meeste paddenstoelen nog geen vruchtlichaam vormen . Ze wachten tot de koude en vochtige nachten hun intrede doen en dit voorspellen ze voor het weekend. – HCH