Ikzelf kwam bij Het Laatste Nieuws voor Hoegaarden in april 1982 en vanaf februari 1984 schreef ik ook voor Tienen. Ik zou daar blijven tot in 2001. Voor mij waren Marcel Decoster en even Gaston Peeters de correspondenten.

In die beginjaren waren er in Hoegaarden en Tienen heel wat perscollega’s. Raymond Billen was overgeschakeld van freelance naar vaste redacteur. Voor het Nieuwsblad schreven in die tijd Michel Evers en Jos Van Cleynenbreugel. Jef Weenen schreef voor het Volk, Paul Luyckx voor Het Belang van Limburg, Ward Lissens voor de Gazet van Antwerpen. En uiteraard was er André Smets van Publipers. Achteraf kwam daar nog Julien Lambrechts voor Hier Tienen bij. En een tijdje ook Johnny Vanstiphout voor het ‘Pinklicht’.

In die tijd hadden zowel het Belang van Limburg als de Gazet van Antwerpen nog een regionale editie bij ons. In die beginjaren was de journalist waar ik het meeste mee optrok Ward Lissens. Eerst schreef hij voor de Gazet van Antwerpen, nam dan ook Het Volk over, en schreef later nog alleen voor Het Volk. Ward Lissens was verslaafd aan schrijven en plots bij de opslorping van het Volk door het Nieuwsblad werd hij aan de kant gezet. Hij werd daarna wel weer opgevist voor de stadskrant van Patrick Grootjans, maar die kreeg zoveel kritiek dat het initiatief stopte en Ward niet meer kon schrijven. Dat heeft hem genekt.

GOEDE VRIENDEN

Legendarisch waren de gesprekken tussen de christelijke Ward Lissens en de vrijzinnige Paul Luyckx.  Meestal na een gemeenteraad, na een aantal pinten. Want in die tijd ging nog iedereen naar de gemeenteraad, nu zit er niemand meer van de pers. In die tijd hadden we soms tijdens het weekend wel een zestal opdrachten achter elkaar. Nu wacht men af achter de computer.

Ward en Paul twee vrienden die te vroeg heengegaan zijn. Ward Lissens stierf in 2000, Paul Luyckx in 2008. André Smets stierf dan weer in 2017.  André was een speciale, ofwel had hij het voor iemand, ofwel niet. Zo haalde hij mij ook binnen bij Publipers en de Streekkrant. Met Rik Poulman, die Julien Lambrechts en na een kort intermezzo in 1989 Jacques Kinnaer opgevolgd had bij Hier Tienen, kwam het bij de Streekkrant nooit goed, want Rik kwam van de concurrentie.

Vanaf het einde van de jaren ’80 maakte Miel Kinnaer bijna al mijn persfoto’s. Hij bleef dat doen en in 1996 werd hij zelfs aangesteld tot vaste fotograaf van het Laatste Nieuws. Miel maakte trouwens foto’s voor iedere perscorrespondent. Deze vriendelijke man overleed ook veel te vroeg.

De Tiense pers onderging dus heel wat veranderingen. Bij Het Laatste Nieuws kwamen er eerst Koen Roelants en Kristien Bollen, daarna ook Vanessa Dekeyzer bij, die ondertussen actief is bij Het Nieuwsblad.. Bij Het Nieuwsblad kwam na Jos Vancleynenbreugel Gerrit Degoignies, en later ook Herman Vanclooster voor de culturele evenementen.

Achiel Baeken, die eerder actief was in de omgeving van Kortenberg, kwam pas bij de Tiense pers in de jaren ’90. Toen Gerrit Degoignies overstapte naar De Gazet van Antwerpen, en later volledig uit de regio verdween en Herman Vanclooster afhaakte, bleef Achiel alleen over. Achiel werd pas laat geconfronteerd met ‘beroepsjournalisten’  zoals Inge Bosschaerts, die men nooit veel in Tienen gezien heeft. Met Achiel bracht ik uren door tijdens gemeenteraden in Tienen, Glabbeek en Hoegaarden. Achiel was ook de man die zelf nooit foto’s wilde nemen. Vandaar dat hij de laatste jaren steeds op pad was met Fernand Goyens. Na Ward, Paul, Miel en André is het nu tijd om afscheid te nemen van Achiel. Gelukkig zijn er nog een aantal oud-collega’s in leven.

Lees ook bij de Gazet van Hoegaarden bij Publicaties ‘Veertig jaar regiojournalist, een uit de hand gelopen hobby’.