“Dit bushokje behoort aan de gemeente. Busreizigers gebruiken het nauwelijks, maar wel gepensioneerden en mensen die hun kinderen aan de school komen afhalen. Dit bushokje heeft een grote sociale functie”, aldus Rik in 2013.

Het ontwerp tot het bouwen van een wachthuisje voor de bus tegen de gevel van de hoeve Cipers of de Cruysblockhoeve, kwam op de agenda van de gemeenteraad in 1948. In 1977 liet Rik Cipers zijn hoeve restaureren en het bushokje werd mee gerestaureerd in dezelfde stijl, met witte steen van Gobertange. Jarenlang kwamen er vooral mensen van het vroegere rusthuis een babbelke doen, nu komen er vooral gepensioneerden uit het dorp.

Rik Cipers: “Ik onderhou dit bushokje nu al jaren zelf, hoewel het eigendom is van de gemeente. Het moet geregeld geverfd worden, en gelukkig krijg ik bij het onderhoud hulp van Jacques Gernier. We wassen ook regelmatig de ruiten. Het moet onderhouden worden, want anders gebeurt hier nog meer vandalisme”. Rik Cipers heeft er nu speciaal vlagjes aan gehangen om ook de aandacht van de gemeente te trekken. “Het dak van dit bushokje werd indertijd nog gelegd door Miel Blèk van de Gasthuisstraat, toch nog een bekende dorpsfiguur.

Voor de 65ste verjaardag mocht het hokje nog wel eens in de kijker staan. Dit babbelhokje is gelegen op een enige plaats, op het belangrijkste kruispunt van het dorp. De mensen die hier zitten bespreken alles wat ze zien, waarbij ook veel verkeersovertredingen “, aldus Rik.

Wijlen Louis Ausloos was er toen ook bij: “Ik maak dagelijks een wandeling met mijn hondje en dit bushokje is mijn vaste stopplaats. Je vindt hier altijd wel iemand om mee te praten”. Het gebeurt wel dat er eens een ruit wordt uitgeslagen, of dat er een halfvolle frietzak in gekieperd wordt, ” aldus de voormalige beenhouwer.

Rik wilde er toen vooral de aandacht op vestigen dat de gemeente het bushokje mee moest onderhouden. – HCH